BTHaber, Türkiye’nin Bilişim Sesi olma vizyonuyla teknolojideki gelişmeleri takip eden, sektördeki stratejileri ve yatırımları yönlendiren bir kılavuz olarak bilinmektedir. Bu yazı dizisinde, kılavuzumuza yeni bir bölüm ekleyerek, şirket stratejilerinin hayata geçirilmesinde artık kaçınılmaz bir yaklaşım olan proje yönetimi metodu ve uygulamalarını sizlerle paylaşmak istiyorum.

Yazı dizisine, hem Proje Yönetimi’nin hem de bu dizinin ortaya çıkış nedenini de vurgulamak üzere “Proje yönetimi niçin gereklidir?” ve “BT şirketlerine neler katar?” sorularına cevap arayarak başlamak istiyorum.

BT sektöründeki şirketler teknolojik gelişme ve küreselleşmeyle gelen ulusal ve uluslararası rekabet ortamında varlığını sürdürebilmek, servis ve hizmet kalitesini yükseltmek, iş sürekliliğini sağlamak gibi nedenlerle sürekli “yeni proje”ler geliştirmek ve fark yaratmak zorundalar. Fakat “yeni proje”ler fırsatları olduğu kadar beraberinde riskleri de getirmekte ve doğru yönetilmeyerek başarısız olduğunda şirketleri zor duruma sokmaktadır. Bu nedenle proje yönetimi projelerin belirlenen maliyet, zaman ve kalite hedeflerine ulaşaması için gereklidir.

Peki, projeler doğru metodlarla yönetildiği takdirde BT şirketlerine hangi değerleri katmaktadır? PMSolutions şirketinin araştırma kolu olan CBP bu konuda bir araştırma yapmış. Araştırmaya katılan firmalara sorulan ilk soru: “Proje yönetimi şirketinize değer katıyor mu?” Sektördeki firmaların %97’i oruya “evet” demiş; sadece %3’ü “çok az“ cevabını vermiş. “hayır” diyen şirket yok! Aynı araştırmada “Proje yönetimi hangi konularda şirketinize değer katar?” sorusuna verilen cevaplarda ilk üç sırayı müşteri memnuniyetinde artış, projelerin stratejik hedeflere uygunluğu ve bütçe hedefinin tutturulması almış. Değer katan diğer faktörler ve oranları şöyle sıralanmış:

Listeyi farklı disiplindeki tarafların yönetiminde kolaylık, değişikliklerin yönetilebilmesi gibi faktörlerle uzatmak mümkün. Fakat proje yönetimini, şirketlerin vazgeçebileceği bir unsur olarak ele almak artık pek mümkün görünmüyor.

Şirin M. Aktaş